دلــــــــــم گرفته ، ای دوست هوای گریه با من
گـــــه از قفس گریزم کجـــــــــــا روم کجا من؟
کجـــــــــــــا روم؟ که راهی به گلشنی نـــــدانم
کــــــــه دیده برگشودم به کنج تنگــــــــــنا، من
نه بسته ام به کس دل، نه بسته کس به من نیز
چـــو تخته پاره بر موج،رهــا رهــا رهــا من
ز من هر آنکه او دور چو دل به سینه نزدیک
به من هــــــــر آنکه نـزدیک از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی ، نه بـــــــــاده در سبویی
کــــــه تر کنم گــــــــلویی به یــــــــــاد آشنا من
ز بودنم چه افـــــــــزود؟نبودنم چه کـــــــــاهد؟
کــــــــــه گویدم به پاسخ که زنـده ام چــرا من؟
ستــــــــــاره ها نهفتم در آسمان ابــــــــــــــری
دلـــــــــم گرفته ای دوست هوای گریه بـــا من
گـــــه از قفس گریزم کجـــــــــــا روم کجا من؟
کجـــــــــــــا روم؟ که راهی به گلشنی نـــــدانم
کــــــــه دیده برگشودم به کنج تنگــــــــــنا، من
نه بسته ام به کس دل، نه بسته کس به من نیز
چـــو تخته پاره بر موج،رهــا رهــا رهــا من
ز من هر آنکه او دور چو دل به سینه نزدیک
به من هــــــــر آنکه نـزدیک از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی ، نه بـــــــــاده در سبویی
کــــــه تر کنم گــــــــلویی به یــــــــــاد آشنا من
ز بودنم چه افـــــــــزود؟نبودنم چه کـــــــــاهد؟
کــــــــــه گویدم به پاسخ که زنـده ام چــرا من؟
ستــــــــــاره ها نهفتم در آسمان ابــــــــــــــری
دلـــــــــم گرفته ای دوست هوای گریه بـــا من
